CMYK odnosi się do czterech, podstawowych kolorów, jakie występują w farbach drukarskich. Są one powszechnie stosowane w poligrafii. Barwy zaliczające się do CMYK często nazywane są po prostu barwami triadowymi lub procesowymi. Warto zauważyć, że pojęcie CMYK odnosi się także do przestrzeni barw podczas pracy np. z grafiką komputerową.

Sam skrót CMYK pochodzi od pierwszych liter angielskich nazw kolorów. Wyjątkiem jest ostatnia litera „K”, która prawdopodobnie odnosi się do spolszczonej wymowy black – blak lub key colour – kolor kluczowy. W palecie CMYK znajdują się następujące barwy:

  • Cyjan – jest to odcień koloru niebieskiego. Wyróżnia się większym stopniem bladości. Można określić go mianem barwy „szaroniebieskiej” lub „sinoniebieskiej”;
  • Magenta – jest to kolor, który uzyskuje się z połączenia barwy czerwonej i niebieskiej. Najbardziej zbliżonym kolorem do magenty jest karmazyn i fuksja;
  • Yellow – wbrew pozorom nie jest to intensywna żółć. Kolor ten jest nieco bledszy od typowego żółtego. W syntezie addytywnej barwa ta jest możliwa do uzyskania poprzez połączenie czerwonego i zielonego;
  • Black – kolor czarny. Barwa ta w palecie CMYK cechuje się jednak mniejszym natężeniem.

Zalety i wady systemu CMYK

Wyżej wymienione barwy nie są jednoznacznie zdefiniowane. W praktyce oznacza to, że będą się one różnić w zależności od producenta. CMYK umożliwia otrzymanie barw wynikowych, poprzez połączenie kolorów podstawowych. Zachowane muszą być przy tym proporcje od 0% do 100% dla każdej z nich. Same farby CMYK to produkty dobrze przepuszczające światło lub je rozpraszające.

Drukowanie farbami CMYK odbywa się przy wykorzystaniu techniki rastrowania. Polega ona na drukowaniu punktów widocznych pod lupą. Każdy raster posiada 100% barwy, ale może mieć inny kształt lub nawet inną wielkość. Drukowanie atramentami CMYK uwzględnia także różne wartości dla każdego z tonów, dzięki temu możliwe jest wykreowanie optycznego wrażenia natężenia danego koloru. Warto zaznaczyć, że zmiana kolejności nadrukowywanych farb ma wpływ na końcowy efekt wydruku. Kolejne nakładanie się kolorów może doprowadzić do uzyskania wyjątkowo szerokie palety barw.

Podstawowe barwy C, M, Y są kolorami dopełniającymi się. Co więcej, to właśnie one są najsilniej odbierane przez receptory wzrokowe.  Zaś K – black to barwa dodana jedynie na potrzeby przemysłu poligraficznego. Złożenie kolorów CMYK i nakładanie kolejnych barw na siebie z uwzględnieniem ich różnorodnej tonacji, daje praktycznie nieograniczone możliwości w zakresie druku różnymi metodami.